شیوع فرسودگی تحصیلی و برخی عوامل مرتبط با آن در دانشجویان علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی از لحاظ بهزیستی ذهنی، روان شناختی و جسمانی، تأثیرات منفی برای دانشجو و اطرافیان وی درپی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت فرسودگی تحصیلی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی 274 دانشجوی علوم پزشکی مشغول به تحصیل در ترم دوم و بالاتر در دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1394 انجام شد. نمونه ها به روش نمونه گیری طبقه بندی شده انتخاب شدند. پرسشنامه فرسودگی تحصیلی breso و همکاران به همراه پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، توسط دانشجویان تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چندمتغیری در سطح معنی داری 5% تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه، 7/3±9/21 سال و میانگین نمره فرسودگی تحصیلی، 64/0± 73/1 (دامنه نمره: 4-0) بود. با توجه به نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری، بین فرسودگی تحصیل با متغیرهای وضعیت سکونت و علاقمندی به رشته تحصیلی، از نظر آماری ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0>p). رشته تحصیلی در خرده مقیاس های خستگی هیجانی و بدبینی با فرسودگی تحصیلی مرتبط بود. همچنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون، بیانگر وجود ارتباط آماری معکوس و معنی داری بین فرسودگی تحصیلی با متغیرهای سن (0001/0>p، 166/0-=r) و وضعیت تحصیلی (0001/0= p،242/0-=r) بود. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنی دار معدل و علاقمندی به رشته تحصیلی با تمام خرده مقیاس ها، برنامه ریزی جهت ایجاد نگرش مثبت به رشته تحصیلی در دانشجویان می تواند یک عامل محافظت کننده در برابر فرسودگی تحصیلی، همچنین ارتقای وضعیت تحصیلی آنها باشد.